W dzieciństwie moja babcia smażyła przepyszne pączki - do dziś pamiętam tą brązową skórkę i zapach. Otoczone w cukrze pudrze. Moja mam tez takie smaży, ale muszę przyznać, że dawno tego nie robiła.
Ja jak robię to taką wersję mniej pracochłonną - po prostu wyrabiam ciasto drożdżowe, wycinam kształt, a potem piekę w piekarniku. Na to polewa i posypka.
Drugi sposób na moje pączki to szydełkowa wersja.
W towarzystwie z gruszką:
✂ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
- - -
Pozdrawiam
Paulyntolyna
Kuszące pączusie;)
OdpowiedzUsuńPrzeslodki paczus :))) Taki usmiechniety :)) Pieknie Ci one wychodza :)) Pozdrawiam Cie cieplutko :))
OdpowiedzUsuńOba pączusie wyglądają smakowicie. Jeden polany ciemną czekoladą,drugi białą :) Pychota :)
OdpowiedzUsuńTen komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuńPiękne pączki.
OdpowiedzUsuńMnam, do schrupania :)
OdpowiedzUsuńMoja mama robiła kiedyś często takie pączki z dziurką. Moim ulubionym wówczas zajęciem było wycinanie owych środków, a następnie zjadanie malusich usmażonych kuleczek - środków:)
OdpowiedzUsuńOch jaki cudny Pączuś ! DLa swojego Pączusia bym takiego dała hih :) Buziak
OdpowiedzUsuńPączuś przesłodki, a uśmieszek zniewalający :)
OdpowiedzUsuńWygląda smacznie, aż zgłodniałam :P
OdpowiedzUsuńUwielbiam Twoje pączusie! Moim zdaniem są najpiękniejsze ze wszystkich Twoich prac, takie realistyczne!
OdpowiedzUsuńEkstra!
OdpowiedzUsuńCudowny pączuś. :D Te z piekarnika nigdy mi tak nie smakowały jak te robione na głębokim tłuszczu. Co tam, że nie zdrowe, ale jakie smaczne. :D
OdpowiedzUsuń